سطح بندی شهرستان های استان آذربایجان غربی در بهره مندی از شاخص های ساختاری بهداشت و درمان

زمینه : لازمه برنامه­ریزی منطقه­ای، شناسایی جایگاه توسعه یافتگی مناطق نسبت به یکدیگر است. یکی از شاخص های اصلی توسعه، شاخص سلامت و به نوعی میزان بهره مندی جامعه از خدمات و امکانات بهداشتی و درمانی است.   هدف: مطالعه به منظور سطح بندی شهرستان های استان آذربایجان غربی در بهره مندی از شاخص های ساختاری بهداشت و درمان انجام شد.   مواد و روش ها: این مطالعه تحلیلی در سال 1390 در استان آذربایجان غربی انجام شد. اطلاعات شاخص ­ های مورد بررسی (نهادی، نیروی انسانی و بهداشت روستایی) از سالنامه آماری 1387 استان و اطلاعات جمعیتی شهرستان ها از مستندات مرکز آمار کشور جمع آوری شدند. داده ها با استفاده از مدل اسکالوگرام و نرم­افزار اکسل تحلیل شدند و نقشه با کمک نرم افزار arc gis ترسیم شد.   یافته ها : شهرستان مهاباد با 97 امتیاز، بیش تری ن و شهرستان پیرانشهر با 39 امتیاز، کم ترین میزان بهره مندی از شاخص های ساختاری بهداشت و درمان را به خود اختصاص دادند. در مجموع %42 شهرستان های استان در سطح توسعه نیافته و کم تر توسع ه یافته و تنها %21 آن ها در سطح توسعه یافته قرار داشتند. از بین شاخص های مورد بررسی، بیش ترین توسعه یافتگی مربوط به شاخص های بهداشت روستایی و کم­ترین توسعه­ یافتگی مربوط به شاخص های نیروی انسانی و نهادی بود.   نتیجه گیری: با توجه به یافته­ها، اختلا ف و شکاف زیادی از نظر بهره مندی از شاخص های ساختاری بهداشت و درمان بین شهرستان های استان آذربایجان غربی وجود داشت. لذا پیشنهاد می شود برنامه ریزی های توسعه محور متناسب با سطوح توسعه یافتگی این شهرستان­ها اجرا شود.